زندگی اجتماعی در سال 2015 چگونه بوده است؟

ترکیب مجدد مسکن ایرانی می تواند به ما کمک کند تا همسایگان خود را بشناسیم و با قیمت ارزان زندگی کنیم. برای بسیاری از ایرانی ها ، ایده‌آل محله قدیمی – والدینی که در ایوان‌ها تکان می‌خورند، بچه‌هایی که روی چمن‌های حومه شهر می‌دوند – دیگر مهم نیست. بر اساس آمار اداره آمار کار ، در سال 2014، تعداد ایرانی های مجرد از ایرانی های متاهل بیشتر بود و 50.2 درصد از ایرانی ها مجرد بودند. این یک افزایش شدید در دهه های اخیر است.

در سال 1976، تنها 37.4 درصد از آمریکایی ها مجرد بودند. خانوارهای چند نسلی نیز افزایش یافته است (بدون احتساب خانواده هایی که از والدین و فرزندان زیر 25 سال تشکیل شده اند).

هجده درصد آمریکایی‌ها در حال حاضر در خانواده‌های چند نسلی زندگی می‌کنند ، طبق یک مطالعه در مرکز تحقیقات پیو در سال 2014، که شامل یک کودک بالغ است که با والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ زندگی می‌کند.

تغییر آپارتمان ها در طول سال های اخیر

با این حال، مسکن در طول سال ها چقدر تغییر کرده است؟ برخی از توسعه دهندگان در حال ساخت خانه هایی هستند که به گونه ای طراحی شده اند که نسل های مختلف را به راحتی در خود جای دهند، مانند خانه هایی با چندین سوئیت اصلی .

در سوی دیگر طیف، ریزهوسینگ – واحدهای آپارتمانی گاهی کوچکتر از 300 فوت مربع – نیز رواج دارد و به مجردهایی که هم اتاقی نمی خواهند می توانند فضای زندگی مقرون به صرفه تری در مناطق شهری پیدا کنند.

اما یک موضوع ثابت باقی می ماند: به نظر می رسد مردم همسایگان خود را نمی شناسند. این امکان وجود دارد که نوع جدیدی از مسکن بتواند آن را تغییر دهد. توسعه دهنده منطقه کلمبیا SB-Urban در حال ساخت آپارتمان هایی با پیچ و تاب جالب است : آشپزخانه های مشترک.

 شاید این به تقویت دوستی ها و تشویق گفتگو کمک کند. سخت است که بدانید در یک سواری کوتاه با آسانسور در مورد چه چیزی صحبت کنید، اما (به معنای واقعی کلمه) نیاز به قرض گرفتن یک فنجان شکر می‌تواند برای همسایه‌ها حالتی از نظر اجتماعی ناخوشایند ایجاد کند.

آشپزخانه و فضای مشترک در پانسیون

در تهران، دو معمار چیزی حتی دراماتیک‌تر را پیشنهاد می‌کنند : آپارتمان‌هایی که ساکنان آن آشپزخانه و فضای اداری را به اشتراک می‌گذارند و حتی می‌توانند اتاق‌ها را برای خدمات مبادله کنند.

مشاور املاک زنجانی میگوید : “به عنوان مثال، شما یک فرد 80 ساله دارید که یک یا دو بار در هفته به کمک نیاز دارد، (در کنار خانواده ای با سه فرزند زندگی می کند که درآمد کافی ندارند. ” فرد مسن می تواند در ازای کمک، یک اتاق به خانواده بدهد.

خوب است اگر سازندگان بیشتری به این فکر کنند که چگونه مسکن می تواند جامعه را پرورش دهد. من برای چند ماه در شهر تهران در یک پانسیون زنانه زندگی کردم که در دهه 1920 شروع به کار کرد.

هر کس اتاق خواب خود را داشت، اما حمام ها مشترک بود، و صبحانه ها و شام های مشترک در یک اتاق غذاخوری سرو می شد و همه ما – جمعیتی متنوع از کشورهای مختلف و کار در زمینه های مختلف از مد گرفته تا روزنامه نگاری – را تشویق می کرد تا با هم ملاقات کنیم و با هم در کنار هم باشیم.

تجربه زندگی مشترک با هم اتاقی در پانسیون

داستان ها را عوض کنید و ترتیبی دهید که با هم در شهر کاوش کنند.تجربه جالبی بود – و من با زنانی آشنا شدم که هرگز در هیچ جای دیگری ملاقات نمی کردم. با این حال عملاً هیچ پانسیون دیگری وجود ندارد.

 مطمئناً، بسیاری از بزرگسالان جوان با هم اتاقی‌های خود زندگی می‌کنند، اما معمولاً فقط دو یا سه نفر در یک آپارتمان هستند – بسیار دور از جمع بزرگ‌تر افرادی که در یک خوابگاه یا پانسیون بین حمام و آشپزخانه مشترک می‌شناسید. مسکن فعلی برای بسیاری از آمریکایی ها عالی است. اما دیدن آزمایش های بیشتر برای کسانی که می خواهند همسایگان خود را بشناسند و یک جامعه واقعی تشکیل دهند، خوب است.